تشخیص عیب در سیستمهای غیر خطی با استفاده از سیستم های فازی نوع دو

وسایل کنترلی که امروزه برای بهبود عملکرد فرآیند های صنعتی به کار می روند دارای پیچیدگی-های زیادی می باشند، این پیچیدگی ها هم شامل روش های مشکل طراحی دیجیتال هستند و هم پیچیدگی های سخت افزاری(حسگر های ورودی و خروجی،عملگرها و اجزاء و واحد پردازش) را شامل می گردند. این پیچیدگی احتمال بروز خرابی در سیستم را بسیار افزایش می دهد. در نتیجه سیستم های کنترلی بایستی دارای نظارت اتوماتیک بر عملکرد سیستم حلقه بسته به منظور آشکارسازی سریع و ایزولاسیون عیب باشند. این نوشتار به بررسی آشکارسازی عیب با استفاده از سیستم های فازی نوع دو بازه ای می پردازد. سیستم های فازی نوع دو بر اساس مجموعه های فازی نوع دو می باشند. در این مجموعه ها درجه تعلق نیز خود مجموعه ای فازی است، در نتیجه دارای انعطاف پذیری بالاتر و قابلیت عملکرد بیشتری نسبت به سیستم های فازی نوع یک هستند. در ابتدا سیستم های فازی بازه ای نوع یک برای برای آشکارسازی عیب در دو سیستم به کار گرفته شدند. این سیستم ها، دینامیک ساده ی خودرو و سیستم تعلیق فعال خودرو می باشند. از یک کنترل کننده مشهور برای شبیه سازی پاسخ دینامیکی سیستم تعلیق فعال استفاده گردید. سپس با استفاده از سیستم فازی بازه ای نوع یک، محدوده اطمینانی برای داده های ورودی - خروجی بدست آمد. سپس آشکارسازی عیب با استفاده از بازه ی اطمینان بدست آمده انجام گردید. نتایج شبیه سازی نشان داد که این روش می تواند، ابزار مناسبی برای ارزیابی عملکرد دینامیک ساده ی خودرو و سیستم تعلیق فعال خودرو باشد. پس از آن آشکارسازی عیب با استفاده از روش جدیدی بر اساس سیستم های فازی نوع دو بازه ای برای دو سیستم، تعلیق فعال خودرو و سیستم دو- مخزن بکار گرفته شد. برای رسیدن به این هدف در ابتدا هر دو سیستم با استفاده از سیستم فازی بازه ای نوع دو مدل شدند. با استفاده از مدل بدست آمده سیگنال مانده تولید شد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که سیستم های فازی نوع دو در مقایسه با سیستم های فازی نوع یک ابزار موثرتری برای آشکار سازی سریع عیب می-باشند و در نهایت جبران عیب برای سیستم تعلیق فعال خودرو با اسفاده از سیستم فازی نوع یک و دو انجام گردید.